بیانیه میرحسین موسوی ۱۴۰۱ در حصر واکنش های بسیار تندی از سوی دو طیف داشته است. اصولگرایان انقلابی تندرو داخلی و اپوزسیون عمدتا پهلویست خارج ازایران. برای اپوزسیون خارج نشین عمدتا نفس کشیدن موسوی هم عذاب آور است چه برسد به اینکه بیانیه هایش با استقبال روبه رو شود. ترجیح آنها این است که او در همان حصرش بی سروصدا بماند و فراموش شود تا اینکه با هر بیانه ای حضورش را یاداوری کند.
آنها میرحسین را نه دشمن که رقیب خود می دانند و راه مقابله با او را به عنوان قوی ترین آلترناتیو موجود، در تخریب و لجن مال کردنش جست وجو می کنند.این شیوه و ترجیح طیف تندرو داخلی هم البته هست. گرچه آنها میرحسین را دشمن خود می پندارند نه رقیب و بیشتر با ماهیت بیانیه ها و گفته های میرحسین کار دارند تا جایی که سطح حملات واکنشی شان دقیقا متناسب با صراحت واژگان درون بیانیه ها بالا و پایین می رود.
پیش کشیدن بحث ولایت فقیه موروثی و نقد تند حضور ایران در سوریه به ویژه کنایه به بی افتخاری یک سردار آنچنان براشفته شان کرده که مستقیما در رسانه هایشان تهدید به تشدید حصر و بازگشت وضعیت به گذشته می کنند. فارغ از این ها، بیانیه میرحسین موسوی از دو منظر قابل بررسی است. یکی مخاطبان بخشی از بیانیه و دوم فاصله او از جبهه اصلاحات.
رضا و مجتبی باهم
جنجالی ترین بخش بیانیه موسوی جایی است که درباره یک خبر یا شایعه ای صحبت می کند که ۱۳ سال است به گوش می رسد و اراده ای بر تکذیبش وجود ندارد. بحث جانشینی مجتبی خامنه ای به جای پدر. ظاهر صحبتش این است که او صرفا دارد به موروثی شدن ولایت فقیه می تازد اما فقط این نیست.
او کلا به هر نوع جانشینی قدرت خارج و فارغ از اراده وانتخاب مردم نقد دارد چرا که صراحتا به عدم امکان بازگشت پادشاهی های ۲۵۰۰ ساله هم اشاره می کند و این یعنی روی سخنش با رضا پهلوی و هوادارنش هم هست، اگر به دنبال احیا سلسله پادشاهی و جانشینی رضا به جای محمدرضااند. احتمالا بخشی از عصبانیت حامیان شاهزاده پهلوی و حملاتشان به میرحسین هم از این بابت است.
میرحسین موسوی و اصلاح طلبی
بیانیه اخیر میرحسین موسوی را مقایسه کنید با آخرین پیام های محمدخاتمی رهبر جبهه اصلاحات. مشخصا او و جبهه اصلاحات در طی این ۱۳ سال بیشتر و بیشتر به سمت واگرایی رفته اند تا همگرایی. یکی از پیام های خاتمی در ماههای اخیر که بسیار واکنش برانگیز شد، محتوای تسلیتی بود که برای درگذشت ری شهری نوشت و در آن از او تجلیل کرد. این تجلیل با توجه به سابقه حضور و اقدامات ری شهری در وزارت اطلاعات و دادگاه روحانیت، بسیار انتقاد برانگیز شد تا جایی که برخی معقتقد بودند خاتمی به جای پیام تسلیت، سکوت می کرد بهتر بود.
شاید نزدیکترین و شبیه ترین فرد اصلاح طلب به میرحسین موسوی که او هم این روزها در بند است و میان خود اصلاح طلبان هم منتقدان زیادی دارد از این باب که چرا این قدر صریح و گزنده نقد می کند، مصطفی تاجزاده است. اصلاح طلبان دیگر حتی اگر معتقد به اصلاح ساختاری باشند یا حتی از اصلاحات هم گذر کرده و از آن نا امید باشند این روزها سکوت و حاشیه امن را ترجیح می دهند. اگرچه در ماجرای بیانیه میرحسین برخی حتی سکوت را هم کنار گذاشته و احساس نیازکرده اند که به صورت خودجوش مرزبندی خود را با میرحسین مشخص کنند!
چند نکته درباره بیانیه
و اما درباره نحوه و زمان انتشار بیایه میرحسین هم چند نکته قابل تامل در مقایسه با بیانیه های قبلی وجود دارد. از جمله این که این بیانیه براساس شنیده ها مربوط به بیش از یکسال واندی پیش است. دوم این که برخلاف معمول نه از کانال فرزندانش به ویژه زهرا و به صورت متن کامل بلکه ابتدا به صورت تقطیع شده و نقل قولی از سایت کلمه توسط مشاور سابق، اردشیر امیرارجمند منتشر شده است.
در همین راستا مطالب زیر در ایران گیت منتشر گردیده است:
